Zalety własnej studni
Czerpanie wody ze studni ma kilka ważnych zalet takich jak:
- brak zależności od zewnętrznych źródeł wody
- znikome koszty użytkowania wody w porównaniu z wodą z wodociągów
- czasami jest jedynym źródłem wody dla budynku
Można wyróżnić przynajmniej 3 rodzaje studni:
- kręgowa (kopana)
- tzw. abisynka
- głębinowa (wiercona)
Kiedyś najczęściej spotykane były studnie kopane, które są stosunkowo płytkie (między 7 a 20metrów). Studnie te korzystają z płytkich wód gruntowych, które bardzo często są zanieczyszczone. Kręgowe studnie są wrażliwe na oddziaływania zewnętrzne takie jak zanieczyszczenia z nieszczelnych szamb czy zanieczyszczenia rolnicze.
Woda z prawie każdej studni kopanej zawiera bakterie lub mikroorganizmy, które są niebezpieczne dla zdrowia człowieka. Studnia taka może zawierać również związki chemiczne i minerały które są niepożądane i szkodliwe m.in mangan, żelazo, amoniak, węglan wapnia i magnezu który powoduje wysoką twardość wody. W wodzie studziennej można natrafić również na zanieczyszczenia mechaniczne takie jak piasek, muł.
W studni głębinowej, która jest znacznie głębsza (od 20m do 100m i więcej), wody gruntowe są odizolowane od głębszych warstw wodonośnych. Większym problemem są więc wyżej wymienione związki chemiczne niż bakterie i mikroorganizmy, które pojawiają się znacznie rzadziej.
Wszystkie te związki, które spożywamy wraz z zanieczyszczoną wodą ze studni mogą powodować powstawanie różnego rodzaju zaburzeń: wymiotów, biegunek, zmian skórnych, nudności, wzdęć, itp.
Czasami przekroczenia norm niektórych związków są tak duże, że nawet organoleptyczne odczucia powodują, że nie da się jej używać do celów gospodarczych a tym bardziej spożywczych. Dlatego jedynym sposobem jest jej uzdatnienie, czyli za pomocą odpowiednich metod pozbywamy się tylko niepożądanych cech i składników.